Dünyaya geldiğimiz ilk andan itibaren başlar bu hayatın yokuşu
İçimize çektiğimiz nefeste anlarız zorluğunu
Omuzlardaki melekler anlatsa da eğriyi doğruyu
Kulaklarda ezan sesiyle buluruz gerçek mutluluğu
*
Beyaz bir sayfadır bize sunulan ilk hazine
Yaşadıklarımızı yazarız elimizdeki siyah kalemle
Kirletmemek üzere çıktığımız bu uzun seferde
Kirlenmişti oysaki adı hayat denen bu teknede
*
Kimine uzun bir yoldur hayat sonu gelmeyen
Kimine ise bir nefes kadar yakındır sonu hiç gitmeyen
Korkunun rengi yok bu beyaz sayfa da görünmeyen
Gizli bir öznedir ölüm hiç silinmeyen
*
Nedense hep güzellikleri yazarız bize sunulan o deftere
Bizi bekleyen hazin sonu kimse görmek istemez belki de
Gün gelip bu hayattan göçüp gittiğimizde
Geride kalan koca bir ömür ve o defterde elimizde
Kayıt Tarihi : 11.9.2011 22:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!