BEYAZ BİR PAPATYA Şiiri - Süleyman Altun ...

###___

yamacın bağrında açmış beyaz bir papatya
nazlı nazlı sallıyor boynunu bir sağa bir sola
yaprakları gün tüketiyor yarınlara
güneşlere gebe kalıyor gülüşleri
örselenen duyguları avuçlarken kelebek izlerini
çilekeş yalnızlığı kimliksiz şiirlere konu oluyor
sabrı yağmurlarla,
akıp hemhâl oluyor toprakla
çoban ıslıkları,
koyun sesleri yoldaş yalnızlıklarına
rüzgârın hançeriyle parça parça olurken çelimsiz yaprakları
direnir eşkiyaya,
vatan gibi ciğeri...
oysa,
nazlı nazlı gezinmeli buğulu bakışları çimenlerde
yeşermeli sesi meltemin ıslığında
kekik kokan vâdilere salınmalı kokusu;
uğuldayan rüzgârlarla
yağmur derecikleriyle sürülmeli tohumları yeni ovalara…
yep yeni vâdiler,
yep yeni baharlarla gülmeli yüzü
tebessümlerinin rengi gökkuşağında renk olmalı

olmalıydı…hakkıydı….hakkındı papatya…