Beyaz Bir Menekşe Yangını

vebal yükleyemem yağmura.. damlalar masum mütereddit
ince bir şimşeğin ışığına uymayan yüreklerin
aşk tılsımlı hülyaları yoldaşlık eder bahara hasret
güzlenmiş ay bilsin ki gözleri bende emanet.

damlalar, sıla kokulu umut yağmuru
boyverir yüreğe ekili aşk tohumu
burculanan bahar kokusu dile gelip seni sundu..
yine o şarkı; sızlatır yeri göğü ve eni boyu..

sevi saçlarını savurduğunda yankılanır
güz dalının tomurcuğunda yağmursu bir sancı
esen beyaz menekşe yangını
mevsimlerde konuklayan baharı kucakladı..

Sait Edip Akdağ, 16 11 12