İçindeki gerçek kötülüğü, kötü yanını şiddetin, nemasız mayasını nemalanmışlığın atgözlüğünün çıkarıp almak insanoğlunun! adrenalini bırakırken geriye
Dedi ki Mefisto, “ben yükseleceğim”. Olmaz meraksız ama her şey değildir de bu. Asarlar bir ağaca, öylece kalakalırsınTedariksiz gidersen, ya zaten ki amaç da bu değildir: Esas gaye kuşanmak değildir, ‘güç’, ‘kuvvet’ anlamınca; Asıl amaç, senin bunları içten hissedip yapmandır. Gerisi zaten hep güzel gelecektir. Bazen kafaya düşenleri yarmak; Yarıp bir tarafa tasnif edip, hepsini geri dönüşümsüz Bir çöplük barakasına fırlatıp atmak-o barakada kimin, kimlerin varolduğunu umursamaksızın; ki belli bir şeydir aslında bu, birer haindir onlar. Cehennemdir orası, fırattığın yer attığın çöplükleri. İşte bunu hep yaparsın; Yapmazsan, güzel dünya kalmayacakBilmektesin, aslından sorulur her şey bilirsin. Düşüncelerin iğrenç olanlarınadır ebedi kinimiz, İster istemez diyelim, Bu öyle bir şeydir kiAdına nefret bile diyemeyeceğiniz. Ve asla vazgeçmeyeceğiz bundan, Herkes huzur bulana dek kardeşçeDünyada kendi aslından.
Mefisto'ya bir bakış açısında, egodan üşüşenleri yarmak. İp değil, olamaz! tellerle indiriliyor tahta kukla bebekler, Kurum tortulu şöminesinden bacanın; İndirilen bebekler sorumlu değil kötülüklerden. Kapılar açılıyor, kapılar kapanıyor, Şeytancıklar çıkıyor dışarı, koşuyor ani gene içeri; Sürekli, sürekli…Bir kıyı dönercisinde büfede, nazır plastik portatif masaya, Tahta o işte masaya oyuklar açıp sular çıkartanEller matkaba sonuna dek asılmamış. Neyin ne olduğunu bilmiyor bile. Peki ruhunu şeytana nasıl kaptırmış.
Tamamını Oku
korkuyu serbest bırakmalı bazen derken şunu kastettim, hanüz insanoğlu adrenalin vs bazı hormonlarla vb., korkularını ayıracak bir mekanizma geliştiremedi teknik düzeyde, yoksa yapıldı da haberimiz yoktur?
bunu başarabilirse insan, ama zararsız bir yoldan -ki burda demek istediğim, koyun dolly gibi genetik yanlışlar olmadan yani- o zaman korku hiç serbest bırkılmasa da olabilir. ancak şu an için uyumamız da gerek geceleri:)P
korku, önemli bir sorgu.
bakılan gözde sırf korku varsa; buyur etmek, o göz'deki kişinin ne derece sağlıklı olduğuna göre bir evet ya da hayır yanıtı kazanabilir
-
aşk, bir korku barındırabilir (bazenleri). ki bu bir bakıma, normal de karşılanması gereken bir durum olarak kabul edilebilir/bazen edilmeli de bence.Ama yönelişe bağlı kalınarak, gelecekt ne istediğinle orantılı biçimde bu korulara hüviyet kazandırılmalı, yani asgari müşterekte kendiyle bir yüzleşmeli inssan ve sonra çift kişi olarak neler yapılacağına karar verilmesi kolay vs.
korkuları dizginlemek gerek. Gerekli zamanlarda serbest de bırakmalı ama belirli zamanlarda da hep kontrol etmeli ve bunun zmanlamasını da bilinçli olarak yapmalı
kainat ; insanın kendi aslımıdır her atomunda parmak izi bulunan ...Öyleyse öz'deki sevgi ,göz'deki korkuyu neden buyur eder içeri ..
Şiirini ve emeğini kutluyorum ...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta