kesin öldün
üç sefer tazelendi çınarlar
yağmurları saymadım
karsa yağdı denemez
günlerce
aylarca
yıllarca
ve saatlerce
tasmamı aradım
boynuma notlarınla taktığın
kesin öldün
ayaklarını aĺıp götürdün
sabahlarını
gecelerini
dizginsiz ve yularsız bıraktın beni
her şeyi an' sız saygısız' ca götürdün
beni bıraktın sıcak bir memlekette
kolumu yaktım çay suyunun buharıyla
aĺıştım yanmaya alıştım acıya
alışamasam da yokluğuna
neredeyse ağlayacaktım dün
binlerce sözcük yumağıyla
kararttım ekranı
kanımı içerek yasını tutuyorum artık
özlemle doğuruyorum
binlerce sözcük çocuklar kahkaha
kesin öldün sen
her yer hüzünlü çınar
her yer suvla
yalnızlığımın şarkısını idam ettim haberin ola
sıraya koydum kendimi
yüreğimi boğmaya az kala
gelebilirim yanına
kahrolası dizlerimle
gelebilirim sürüne sürüne
kapının dibine tünerim
yorgun söngün bir ateş böceği
dönerim sırtımı rahatça
kesin öldün sen
sol elimde ýüreğim
sağ elimde cilalı ustura
dünyamdın hayalim...
Necmi Dayan
Kayıt Tarihi : 12.6.2024 10:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!