beyaz akşamları solarken sarıkamışın
güneşin ayı doğurduğu yatakta
omuzuma ağırlığı vurduğu vakit kayışın
yani diyorum
tam dönmek üzereyken nöbetten
müjde verdiler
mektubun gelmiş dediler gurbetten
yüreğim çarptı
duramadım yerimde övünçten
karlar eridi yüzümde sevinçten
Sarıkamış / 24 Aralık 1995
Mustafa ÖzkeKayıt Tarihi : 13.8.2002 09:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!