Siyahlar ülkesinde,
Sarı altın toplayan, beyaz adam.
Sen,
Nargile ateşini yenileyip,
Keyif içinde.
Yudumlarken içkini.
Onların içinde, ateş büyür.
Volkanlar gibi.
Siyah bedenlerini daha da karartıp,
Simsiyah ettiğin gece gibi.
Yalnız ve savunmasız.
Ellerin tutunmaya gücü yok hayata.
Bir küçük umuda hasret ettin.
Bir kürek içinde sundun yaşamı.
Ölümüne yarışsınlar istedin.
Kazanana bir damla su,
Bir lokma ekmek,
Ve peşinden bir kürek toprak va’dettin.
Sen onlara ölümü sundun.
Onlar sana serveti.
Ayakta kalan sen oldun,
Yitip gidense onlar.
Gidenin peşinden ağlamak yok,
Yeni gelenlere bak.
Ama, unutma.
Bir gün hesabı olacak
Şimdi bilmeseler de,
Gelecekte, hesap bilenleri olacak.
Olacak da,
Umarım, o günler yakın olsun.
Yoksa, yitip gidenlerle,
Her şey unutulacak.
Gecenin başlangıcı, Güneşin batışıyla,
Gündüzün başlangıcı, günün doğuşuyladır.
Mart_2009
A.N.G
Kayıt Tarihi : 1.11.2012 10:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdulkadir Nur Gördük](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/01/beyaz-adam-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!