Zeynep Asbuzoğlu'na adanmıştır
Zambakta durduğu gibi değil beyaz.
kuytusuna sakladığı tüm renklerin sentezini,
savurmuş kelebeğin ebrulisi uğruna.
Elçiler göndereceğim,
Tanrı'nın sureti bildiğimiz hayatın şemlesine
sana dair...
Yakasını birleştiremediğimiz,
düşünmeden anıza vurduğumuz
aşklardı bizi yitirten.
Nasıl da değiştiriyor küçük bir virgül
cümlenin anlamını,
değiştirebilir miyim acaba senin anlamını?
Eteklerine düşen dağ sandığım,
sanıpta ulaşmaya çalıştığım
küçüklüğümdü beni sorgulayan.
Peşi sıra ebruliye koşan beyaz,
farkında değil tek olduğunu,
farkında değil özel olduğunu!
Kayıt Tarihi : 3.1.2001 02:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hürrem Sabuncu](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/01/03/beyaz-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!