Birtek sen değilsin
bu yeryüzünde sürgün gidip
taş duvarlar arasında kalbi sıkışan
milyonlarca insan arasında
bir dağ çiçeği gibi yalnız kalan
senin kadar bende özlüyorum
gözlerimdeki gözlerini
şimdi sevdanın elleri kelepçelenir
ölümler takip eder izlerimi
umutlarla beslenir insan
gün üstüne günlere doğar güneşler
yalnızken ağlarım
kendimi yalnız sanırım
oysa omuzlarımda paylaşıyor gözyaşlarımı
beyaz ve suskun melekler
ibrahim derin 18.03.2005 gölcük
İbrahim DerinKayıt Tarihi : 22.10.2005 14:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!