Beyaz Şiiri - Birol Özdemir

Bu gece otobüsleri çok sıktı
Benim canımı,
Canımın boğazını.

Gece aynalarından baka baka suratıma
Her seferinde
Birazımla daha tanıştım,
Ve tanıştığım her yeni biraz,
Gece, biraz
Soğuk...

- Saate bak, daha var,
Hırkanı giy,
Üşüme,
Tependeki lambayı yak...

Biraz ışık,
Ama cam
Daha ayna şimdi ve bak,
Birazın daha karşında
Biraz daha gece,
Daha
Siyah...

- Yak lambayı, okursun biraz,
Biraz yaz,
Yolun uzun...

Bu uzun yollar
Her seferde, uzadıkça
Birazımla daha başbaşa,
Daha gece,
Daha bitmez.

Ve gecesi bitmeyen yollardandır,
Her seferinde ben
Biraz daha durdum,
Ne tuhaf, durdukça ben,
Yollar daha sabah aceleyle,
Gece
Her zaman oldu ama bana.

Ama vız gelir;
Ben ne gecesindeyim
Ne yolunda.

Durdukça ben,
Zift döküp hayatımın üstüne başına,
Beyaz çizgilerle yardılar ortasından,
Kandırdılar,
Avuttular
Kesik beyaz çizgilerle ve
Sırf ağzıma tıkamak için
“Siyah! ” bağırdığımda,
Ömrümün sağına soluna,
Köşe başlarına,
Tam altına koydular gözyaşlarımın,
Fosforlu,
Kan çanağı,
Parlak beyaz taşlardan;
Sırf “Beyaz! ” demeye bağırdığımda,
Sırf gözüme sokmaya
Simsiyah ağladığımda.

Ve bu karanlık yollar işte
Yatıra yatıra sağa sola,
Batıra batıra siyaha
Kafamı
Öyle bir hırpaladı ki,
Gözyaşlarım
Öyle ince işledi ki yüzüme
Kıvrım kıvrım
Geçtiğim her yolun bir kopyasını
İte kaka,
Kafasına vura vura
Köpek itaati öğretilmiş,
Gerizekalı çocuklar gibi sinmiş ve
Kaya gibi sağlam,
Ama rüzgarın,
Suyun önünde,
Rüzgarın,
Denizin çizeceği şekline razı kaya gibi,
Aramadan artık,
Bakınmadan,
Çıktığı kadar önüne
Kesik kesik beyaza dünden razı,
Hele bir de sağa sola serpiştirilmiş
Parlak fosforlu bulursam arada,
Kemik bulmuş sokak köpeği gibi;
Başka da bir şey istemez oldum.

Bu gece otobüsleri savurup
Bu gece aynaları baktırıp bin defa
Suratımın içine,
Yolların siyahı, siyahın bitmez oluşuna,
Bu molaların ayazları
Nerede duracağıma bile,
Ne kadar ve sigaramdan
Kaç nefes,
Kendi kendime karar veremeyeceğime
Öyle bir ikna etti ki,
Ne siyahından şikayetim var artık,
Ne gelmeyişinden sabahın,
Gelenin
Siyah oluşundan.

Elimde kalan biraz beyaz,
Tek tük parlak bile var sağda solda;
Onu almayın
Yeter,
Yeter siyah zaten her yer.

Ya da bırakın,
Karşıdan yaklaşan parlak,
Bembeyaz,
Geri götürsün önüne katıp,
İlk bindiğim yere,
Bırakın öyle beyaz;
Bırakın
Öyle beyaz!

(Şubat 2001)