Beyaz Şiiri - Sedat Şanver

Bir çocuk, bir baba ve en ayıp bir kıl yığını
Bir ayıp kıl yığını ve bin pişmanlık; özür dilerim

Ben çekip gittim kapınızdan, kapınız kapalıydı
Ben çekip gittim, belki eviniz tersinden açıktı

Bu kapıların açılacağı yok çocuk
Bu senin üstüne inen bir cinnet
Böyle böyle büyüdün sen: yenile yenile
Böyle bir ateş, böyle bir rüzgâr ve böyle bir su ile…

Bilinir; demir, demiri kesmek için çelik olur.