Beyaz Şiiri - Fatih Muhammed Bozdağ

Kırgınım...
Dağlar sıra sıra gözlerimde,
Küçücük bir konfor hissediyor tenim,
Büyük beyazların içinde,
Taptaze kokular ellerimde, batıyor!
Tam sırası penceremdeki kuşlara sarılmanın!
Tam sırası şimdi,
Beyazlara gidiyorum!

Burada toprak kara değil,
Beyaz!
Önlükler beyaz!
Ölüler beyaz!
Ve dipteler biraz!
Kalemler beyaz!
Kağıtlar beyaz!

Burda geceler siyah değil,
Beyaz.
Ellerimin altında düğmeler,
Beyaz.
Ha geldi, ha gelecek bayan beyaz!
Ne zaman geçti bu kışlarım?
Durma zaman.
Git acılarım! ,
Gelsene be yaz!

Kalbimin hangi şeridine girdinde,
Bu "Ayrılık" cezasını kestim, sana?
Ceza fazla biraz,
Ciğer mi yandı?
Hayal mi yıkıldı?
Olsun çek bir sünger, beyaz!
Ay dur gitme!
Kim uslu,kim yaramaz?
Yarım insanlarla,
Tam aşk, yaşanmaz!

Zaman çalındı mı?
Ayrıntılar mı önemlidir?
Yoksa önemli ayrıntılar mı gizlidir, aşkta?
Bölük bölük yaşıyorum,
Yudumlarken kahvemi,
Gözlerin var biraz,
Bir sevda türküsü,
Biraz hasret,
Unutuyorum biraz biraz,
Üzülmüyorum artık,
Çünkü gözlerin bile beyaz!

Son veda bu sallanan ellerimle,
Son veda bu saklanan sevgime!
Zamanı değil aşkın,
Burda herkes, her şey,
Her şeyim beyaz!