Yeni bir maviyi ounuyor gece
Elimi sende unutup
İsa'yı
Oyunun içinde
Özlüyorum
Yeni
Bir siyahı yırtıyor kirpiklerin
Adım
Sahir kon-duruluyor
Çok eski bir şikakmış
Kül rengi meğer
Tellerin bize yaptığı
Taşla ezilmiş göbeğim
Ve yeni bir kırmızı
Yakıyormuş kına
Uçurumların terinde yeşertilmiş
Çocuk bir kızın avuçlarına
Şimdi yeni bir kuyuyu içiyor
Rüzgar kırgını
O dar gökler
Oyuncu
Yusuf'u kondurursa
Evinin bacasında
Güvercin kovalar
Bir periyi
Oyuncu Yusuf'u kondurursa
Züleyha olur şiir
Ve Yakup
Durgun sulara dargın
Baka kalır bir zaman
Yeni bir toprak
Oluşu çiziyor bu han toprağa
Bir balığın ağzında
Çoğalıyor kumlar
Seni
-Bu oyunun içinde-
Özlüyorum.
Kayıt Tarihi : 9.4.2011 13:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Erzurum da Rüstem Paşa hanının içerisinde oturup çay yudumlarken yıllar önce yazdığım bir şiir. Gene 'Gün Batıran dağlarda Ateş Avcılığı' adlı kitaptan alıntı.
![Orhan Ceylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/09/beyaz-111.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!