Beyanat / 2 Şiiri - Yavuz Doğan

'Sözüm Söz! '

- Tüm derdi insan olan tek canlı ise insan
Ya ben insan değilim, ya derdim çok sıradan...-

Madem ki istediniz, sevdamı yasaklayıp
Alnının ortasından vuracağım, sözüm söz.
Yelkovanı akrebin gölgesinde saklayıp
Saatleri hasrete kuracağım, sözüm söz.

Ellerimde can bulmuş en son gül solana dek
Dikenleri yar diye saracağım, sözüm söz.
Tüm ışıklar sönene; gün gece olana dek
Ayrılık denen kente varacağım, sözüm söz.

Susamış gözlerime su vermeyen pınara
Hesabını bugünden soracağım, sözüm söz.
Özlediğim ne varsa, çekerek bir kenara
En az yüreğim kadar yoracağım, sözüm söz.

Ömrüme görev bilip, vuslatın inadını
Gözlerimi kırpmadan kıracağım, sözüm söz.
Ardımda bırakarak aşklarımın adını
Sözümün arkasında duracağım, sözüm söz.

Belki gün doğmayacak gecelerime ama
Ben sabahı geceden göreceğim, sözüm söz.
Belki aşk yağmayacak hecelerime ama
Gözyaşıma ismimi vereceğim, sözüm söz.

Sakın unuttuğumu düşünmesin takvimler
Düşlerimi yıllara sereceğim, sözüm söz.
Mevsim yaza dönerken sevinmesin iklimler
Yaz gelmeden hazana gireceğim, sözüm söz.

01.03.2008

Beylikdüzü