adını sormadım kederi adını unutturuyordu,
ama zümrüt gibi yemyeşil gözleri vardı.
daha on yaşında yaşından büyük kederini taşımakta zorlanıyordu.
vatanım diyordu hiç konuşmadan hiç susmadan.
bir acı en fazla susarak böyle haykırılırdı.
sonra bir an cesaretimi ön cebime koydum adını sordum;
adı beyandı.
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta