Beyan Şiiri - Maruf Özülkü

Kendini ihmal edip bağlanma cihanına
Küçük büyüğü yuttu söylemezsem patlarım

Kafamı bulandırdı şaşırdım lisanına
Uyumadı uyuttu söylemezsem patlarım

Arzuhali arzettim merhamet divanına
Namım aşka kuyuttu söylemezsem patlarım

Zindandan beter oldum düşmüşüm hicranına
Tellenen herşey uddu söylemezsem patlarım

Çok kişi gıpta eder kafdağı irfanına
Sır izahı soyuttu söylemezsem patlarım

Söylenecek çok şey var susmayan vicdanına
Hayat birkaç boyuttu söylemezsem patlarım

Aslında az kelam var hal ehli beyanına
Bilmeyenler büyüttü söylemezsem patlarım

Çok konuşan takıldı helaket devranına
Değirmendir öğüttü söylemezsem patlarım

Arifi kurtaracak sıdkıdır peymanına
Bir yemyeşil söğüttü söylemezsem patlarım