Hakkın huzurunda elpençe dîvan
Durmaya ne kaldı ey gâfil insan? ...
Ne inkâr etme var,ne de kandırma
Mîzânın önüne geldiğin zaman...
Yediğin,içtiğin,çalıp çırptığın;
Nefsine uyup hîleler yaptığın;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta