Her şey çok güzeldi
Ya da biz öyle olduğuna inanmak istiyorduk
Her şey maviydi, gökyüzünden çaldıklarımızla bezeli
Maviyse güzeldi
İsimsizse güzeldi
Birisi sana yazma diyecek
Bir diğeri kelimelerini silecek
Ben olsam diyecek ben…
Düşün düş değil gözlerinde yolun yol
Çıkmaz sokağa sapacaksın
Soma’da kaybettiğimiz canlara
Bir buluta tutunduk gidiyoruz
Yönümüz acımızı tazeleyecek
Kanımız çekildi titriyoruz
Düşen kuştan selam getirdik
Irmağın kenarında rastladım
Sözün tükendiği yerde
Ayrılık kapısında, çıkış noktasında
Su hüznünden damlalar topladım
Yolun kenarında rastladım
Suçluyu tanıyorum
Göz göze geldiğimizden beri
Sabır diyen bir iç ses
Dimdik ayakta duran, ısrar eden
Kelimelerini sayıklayan
Seslerle yürüyen sessizlikte
Ağıtlar dinledik akılsız başlardan
Sıkılan dişlerin ıslık sesinde
Duymayı bıraktık
Kimi intiharının provasında çaldı kapıyı
Kimi kesti biçti etini kaçtık
Bakabilen yüreklidir denilse de
aynı zehirden içtik
nefes aldırmayan havalarda
bir damlanın susuzluğunda hissediyoruz
bir anının düğümünde boğulduk
şansımız varmış
Acılardan uyananların düşleri ortak derler
Ortak olmalıydı düş seneleri
Ömrü tükenen yeşillerin
Her gün duyduğu ses
Her gün verdiği söz olmalıydı
Sylvia Plath'e
Gölgeler görüp
Gölgelere inanıyorum
Mavilikler içinden yaratılmış
Dingin sular bunlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!