Betül Öz Şiirleri - Şair Betül Öz

İnanılmaz bir açlık duyduğunda
Kelimelere
Bir kağıt ve bir kalem
Senden saatlerini alabiliyor
Kontrol edilemez bir hızla
Dökülüyor sözcükler

Hayal kurduklarımız ve hayal kırıklığıyla bulduklarımız arasındaki
Küçük gözüken ama bazen büyük felaketler doğuran olaylarla oluşur hayat.
Ruhlar acılaşır fakat hayatın sonu değildir bilirsin.
Fütursuzca atarsın bir adım daha kendi hikayene.
Fakat herşey tarumar olmuştur.
Belki de zihnini ideolojik düşünceler oyalıyordur.

Zaman sonrasızdı.
Yüzüm eski.
Düşlerim gece hüznü taşıyan,
Ziyadesiyle yaşamla şekerrenk.
Susmak en iyi cevaptı belki de...
Ağızlardan dökülen kelimeler muamma.

Her sabah su verdiğin bitkiyi sulama bugün.
Günün birinde solacak.
En sevdiğin şarkıyı unut.
Yarın başka bir parça en sevdiğin olacak.
Kestirme diye gittiğin o yoldan vazgeç.
Başka bir yolu takip et.

Binlerce yıllık takvimlerde,
Tekerrür eden,
Fakat her seferinde ilkmiş gibi...
Kuruyan bitkinin,
Çiçek açtığını görmüş,
Taşlı yollarda çıplak ayakla koşuyormuş gibi

Zamanda sıkışmış iki fikir vardı.
Aynı gökyüzü altında farklı yaşayışlar,
Farklı iki seyyah vardı.
Asla durmayacaklardı.
Gecenin karanlığı iki fikire aydın olmuştu sanki.
Farklı iki seyyah,

Fırtınalar içinde istiyordu baharı.
Sarı, sıcak ellerinde görmüştü aydınlığı.
Dalından kopan yaprakları,
Kuruyan tarafını,
Yeşilini kaybeden yanını...
Zamansız yarınlarda yaşıyordu anını.

Belki de zihninin en ücra köşelerinde,
Adını dahi bilemediğin o insan
Hayallerindeki herşeyi paylaşabileceğin kişi değildir.
Yada aksine en mutlu edebilecek kişiyse ?
Tanımadan bilinebilir miydi bu
Dışına bakıp da beğenilmeyen bir şey

Odaklan benliğim.
Arındır kendini bütün kötü düşüncelerden.
İyilikler seninle olsun.
Sevgiye odaklan benliğim.
Kötülük sende yeri olmadığını anlasın.
Aydınlığa odaklan.

Yüzündeki çizgilerin...
Hepsinin bir yaşayışı vardı.
Her birinin zamanda saklı olan bir anısı...
Evrende ki vakti dolmuştu artık bu yüzün.
Değerli miydi peki bu yaşlılığın getirdiği çizgiler ?
Yaşadığı anılar...