Bağlanmayacaksın hiç bir şeye
Ne insana,ne hayvana
Kimseyi sevmeden
Öylesine,bomboş yaşayacaksın hayatı.
Bağımlılık ya da alışmışlık
Öyle zordur ki dostum
Beni siz mi şair yaptınız?
Acılarım,üzüntülerim...
Yalnızlık...
Kimseyle paylaşamadıklarımı
Seninle paylaştım,
Duygularımı sana açtım.
Günler su gibi geçip gidiyor
Haftalar,yıllar birbirini kovalıyor
Daha dün onsekizindeydim
Enerji ile doluydum
Ne çabuk geçti zaman
Ömrüm bitti,ne yazık
Annem babam
En değerlilerim...
Beni karşılıksız seven
Gözümün içine bakan
Derdim varsa hemen anlayan
İki güzel insan.
Kadın olmak...
Kadın olmak çok zor iş,
Hele bir de çalışıyorsan...
Sürekli bir koşuşturmaca
Bir robot misali,ya da bir saat gibi..
Bilirsin erken kalkacak,koşuşturmaya başlayacaksındır.
Sararan yaprak kopar dalından
Bir zaman süzülür durur
'Kopmasam dalımdan' der gibi çırpınır durur.
Altın misali saçılır durur.
Sararmış yapraklar...
Ağaçlar boynunu bükmüş
Hava karanlık,
Dışarıda şakır şakır yağmur yağmakta.
Gök gürültüleri sessizliği bozmakta,
Bulutlar haykırmakta.
Herkes evine çekilmiş,
Kimi televizyon seyretmekte,
Ağaçların arasında bir yol uzanıyor
Ve ben bu yolda bilinmeyene gidiyorum.
Kim bilir bu yoldan kimler geçti,
Kimler gitti de dönemedi.
Kim bilir ne hayalleri vardı da gerçekleşemedi
Ve kim bilir bu yol,kimleri kavuşturdu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!