Ne yazar,ne de söyler
Ruhu aşka tutsak eder
Girmek bilmez gönül bağına
söker gülleri tarumar eder
Ne gelir,ne de gel der
Tüm tümceleri çıkardım
Bir tek adın kaldı elimde
Ateş gibi düştü
Bırakmadım yinede
Sildim geçmişi
Bir resmin kaldı elimde
Gözlerim uyku nedir bilmezken
Dehlizlerde sürgünüm
Ay ışığına küskün
Bilmezdim bu denli acıyacağımı
Sessizlikte ağlarken kimseler duymasın
Bilmesin diye dudaklarımın kanayacağını
Bir gün sensiz kalacağım
Çok uzak değil
Biliyorum akşamlarım öksüz olacak
şehir artık sen kokmayacak
Biliyorum sevdiğim gözlerin
İmkansız olacak
Sevgisiz sevişmelerdi belki de
en çok hora geçen.
Ve sadece bir bakışla
yerlere sermek yeterdi yüreği.
Hani demiştin ya;
Kafandan at bu düşünceleri!
Nasıl anlatılır içini kanatan bir sevda
gözünden kanlı yaş akarda
gülersin yüzüne inadına
köşelere siner ağlarsın öksüz gibi
bir elini de uzatmazsa sana
Aşktır insanı insan yapan
Var ben de en Leylası
Kalmadı deseler yalan
Özledim her zerreni
Bir an yeter derim
Ne sensiz günler gördü bu yürek
Hepsini de atlattım elbet
Ah o geceler
Ne yakarış ne çıldırışlarıma şahitler
Kaç kere vazgeçtim kendimden
Kaç kere son mektup yazdım
Acıyı bulur yüreğim
Uzağa düşerse yüreğin
Nefessiz kalır
Derin bir keder alır sineyi
Akıl gider ser divane
Ruh bırakır bedeni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!