Şimdi,
Bir ses etsen yanlışlıkla.
Ne bileyim,
Elin dokunsa mesela telefonun tuşlarına.
Sonra özür dilesen
Yanlışlıkla oldu desen.
Her giden bir yara bıraktı gitti
Kanayan kalbimi kimse sarmadı
Sessizce bekledim geceler boyu
Mutluluk sır oldu beni bulmadı
Kimi umudumu çalıpta gitti
Gün geceye yenik düşmüş
Sevda gözlüm sus ağlama
Gönül derdim beni aşmış
Yarama diken bağlama
Ara sıra bir selamın
Yakası açılmadık şiirler bıraktın ardında
Yakarcasına bir şehri
Yerle bir,
Tozduman şiirler bıraktın.
Enkazı altında
Bir küçük çocuk yüreğim korkulu gözlerle bakan.
Yalan dünya sana bir çift sözüm var
Ne mülkünde ne malında gözüm var
Senden bunu istemeye yüzüm var
Ölmesin günahsız çocuklar yeter
Kahrın daim, mutluluğun bir anlık
//Bilirsin,
Açtığın yaranın adıdır özgürlük
Canı cehenneme....//
Git şimdi....
Varsın yıkılsın sol yanım...
Bende bilirim elbet süslü cümleler kurmayı
Fakat
Yalansızdır...
Yalındır,
Yalnızdır kelimelerim.
Sevdam gibi.
Yine düştü yüreğime göz yaşımdan korlar...
Düştüğü yeri yakıyor...
Açılan her yaradan sızan kanlar
Yaş olup gözlerimden akıyor...
Yurdumu sevmeyi, sahip çıkmayı,
Atamın izinde dimdik durmayı
Senden öğrendik biz insan olmayı
Ey yüreği pamuktan öğretmenim
Melek öğretmenim, can öğretmenim
İmzanı atarak kalplerimize
Yemin ettim bir daha yok öyle sevmek falan
Sevda dediğin kalpte hep yıkım her dem talan
Herkesin harcı değil taşımak bu yarayı
Seven yalancı olmuş sevda külliyen yalan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!