Çekiliyor sevda yüreğimizden
Yavaş yavaş
Sessiz sessiz.
Susuyoruz....
Öyle uzak...
Yapayalnız...
Artık beklemiyorum, sende gelme ne olur
Ne olur bu sevdayı kalbimden al giderken
Vazgeçtim demiyorum gönül aşka yol bulur
Gitme kal desem çok geç, bitti desem çok erken.
Ardından dua edip, el açtım gecelerce
Çizdim üzerini
Bir zamanlar altını çizdiğim adının
Şimdi,
Her gün biraz daha geriye düşüyor adın ezberimden.
Ve her gün biraz daha derine akiyorsun gözlerimden....
Eğer bir şeyi istiyorsam, onun için her türlü fedakarlığı yapabilirim
Eğer istemiyorsam, 'hayır' deyip dimdik karşısında durabilirim
Bir şeyden rahatsızlık duyduysam, bunu karşımdaki insanlara çekinmeden söyleyebilirim
Mutlu olduysam bunu özgürce paylaşabilirim.
Defalarca yara alsam da yüreğimi yeniden açabilirim
Bana bir çiçek verene bir sevda bahçesi bağışlayabilirim
Yüreğinde şiir olan kadınlar uçsuz bucaksız severler usta.
Bu yüzden daha çok acı çekerler.
Sevdası büyük olanın acısı da büyük olur.
Yanında olmadığının karşısındasın
Önünde olsan da karşısındasın
Arkasında olsan da karşısındasın
Gözü gözüne,
Eli eline,
Teni tenine değmesin ne çıkar.
Yüreği yüreğine değmişse özlersin iste...
Hemde çok...
Bulutlar yeryüzünü hıncahınç kaplamış olsa da
Işık yer yüzüne her koşulda ulaşır
Ve sabah olur...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!