Üzgünüm..
Kırgınım..
Yaprakları dökülmüş bir ağaç gibiyim
Çırıl çıplak, yapayalnız..
Ne üşüdüğümde saracak bir yaprağım kaldı
Sevdigini kaybetmekten daha kötü bir şey varsa,
O da
Sevdiğin kişide gördüğün masumluğu bir daha görememektir.
Seni tanımadan sevmek çok güzeldi sevgili
Bakışlarındaki masumluğu görmek
Ağlama boşuna kadın !
Kendin ettin
Kendin buldun..
Demediler mi ki sana
Sevme diye
Bağlanma
Kaybetmenin ne denli sancılı olduğunu
Sen benden daha iyi bilirsin..
Çektiğin bu acıyı
Bu kadar çok
Bana yaşatmak istemen neden?
...
Yerin en dibinden
Arş-ı âlâya kadar kırgınım sana..
Bir gülüşüne yenik düşecek kadar da acizim.
Kolumu kanadımı kırıyor yaptıkların
Daha doğrusu yapmadıkların..
Ölüyorum ben
Yok oluyorum günden güne
Kalbimi çürüttü
İçime akan gözyaşlarım
Ölüyorum ben
Ölüyorum..
Kalp yanar..
insandır kalbin odunu..
her insan bir odun atar ve harlar kalbi..
yanar,
yanar,
yanar..
Senden sonra ben
Ben olmaktan çıktım
Kendimi kaybettim,
Neye nasıl tepki vereceğimi şaşırdım..
Senden sonra ben,
Yemeden içmeden kesildim
İliklerime kadar hissediyorum
Sensizliğin acısını..
Kalbim adeta sen diye atıyor,
Damarlarımda kan yerine sen dolaşıyorsun..
Öyle özlemişim ki seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!