Günler haftalar geçmiyor böyle,
Ben yarsız kalmışım ilaç ne çare,
Kırılır ümidim kalmazsa sabrım,
Ölümden de beter senin yokluğun.
Çağlama oldu artık pınarlar,
düşünce.. zihnimde..
zihnimde düşünce, altüst oldu benliğim içimde.
bir düşünceydi oysa, nitekim tartışılamayacak kadar gerçekti..acısı..
zihnimde..
Özlemlerimden çalıyorum seni..kendi zamanımdan alıp, kelimelerime bırakıyorum..
Oysa..eğer O'ysa..
Duyduğum ayak seslerinden çıkarmaya çalışırken içimde kimin çıktığını mezarından..
Ellerim git gide soğurken içimdeki ölülerin inatla çürümeyen bakışlarından..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!