Betül Elmacı Şiirleri - Şair Betül Elmacı

Bu kadar mı yakışır,
Ummanlar bir çift göze?
Yine çekip gittin bak,
Hiç gelmemecesine.

Bu defâki gidişin,

Yetmiyorsa gücü unutmama seni,
Batsın unutkanlık yerin dibine...
Ta ki o ulvi gün, o gün gelip de
Öğrenene dek kalbin tamirini...

Neden bu denli,
Korkutuyorsun beni?
Tehdit ediyor gözlerin:
'Başkasına bakarım! ' diye
Ürküp onlara kanarım sanıyorlar,
Yanılıyorlar...

Bir başka bakıyor gözlerin Sonsuz acıyı taşıyor sanki... Melankolik akşamlardan kalma Bir gamın buğusunda masum, Öylesine çocukça... Gel demiyor, Git demiyor, Sussa bari dedirtiyor, Susmuyor da... Her bakışın bir çığlık, Bir ayrılık, Bir karanlık, Bir hüzün... Bir sevişme, Bir kavuşma, Bir yaşama, Bir ölüm... Gözlerinin dipsiz kuyusuna Dileğimi tutup bir yürek attım, Gün gelir gönlümün mucizesi Gerçek olur sanmıştım... Çok şey istemedim senden, Sen sadece gel desen Hiç düşünmeden Bakışlarında ölmeye razıydım... 02.07.2012 - 10:39

(Gecenin kıymetini bilmeyenlere...)

Gece uzundur, derin ve sessiz...
Yoğundur kahveler gibi
Sabahlamak için içtiğin,
Bazen gözlerim gibi uykusuzdur

Harâbat-ı iftirâkım bir ömür boyu sürer
Bu devirde yaşamak mı, yoksa ölmek mi hüner?

Sanma ki bu gözyaşları
Unutulman için akıyor
Unutmak istesem seni
Çoktan giderdin biliyorsun
Sizli bizli olalım mı diyorsun,
Öyle olsun

Yankılanır içimde yangınının sesi;
Çarpadurdukça yokluğunun yarattığı,
Öksüz çeperlerine yüreğimin.
Susarım.

Haykırdıkça ölümün soğuk nefesi;

Ah... Ah!
Bir neşe, bin hüsran...
Nedir seni böyle kılan;
Pişmanlıkların mı?
Olma pişman.
Sen ne istediysen yaşadın onu,