Gözlerinin Doğuşu Şiiri - Ayhan Demiralay

Burada hava daha yeni beyaza çalıyor
Birazdan gözlerin gibi bir güneş parlayacak
Karanlığa alışık gözlerimi o güneş alacak
Birden irkiliyor ve seni düşünüyorum
Bu kaçıncı sensiz doğan yeni güneş
Bu kaçıncı sensiz sıtmaya tutulmuş lanetli sabah
Önce denize doğuyor gözlerin
Karanlık sular önce beyaza dönüyor
Sonra mora ve çılgın bir maviye
Denize bakıyor gözlerini düşünüyorum
Tüm benliğimi ve hatta sensizliğimi sorguluyorum
Acılarıma tuz biber ekiyor senin güneşi bu kadar çok sevmen
Acaba diyorum
Acaba şimdi bize doğan güneş
Bize gelirken onada uğruyormudur?
Penceresinden usulca süzülüp
O tatlı yanaklarından öpüyormudur?

Yetim bütün güzel sabahlar sensiz
Bizse sana kocaman bir özlem besliyoruz
Bir sevdamız var sana ama kimliksiz
Fail-i meçhul bir cinayettir belkide
Biliyormusun seni özledikçe biraz daha ölüyorum
Bu sabah güneşide rezilce seni hatırlatıyorya
Hiçbirzaman sabah olmasın istiyorum
Sabahları güneş mutluluk getirir
Ama senin olmadığını anımsadıkça
Her doğan yeni gün beni biraz daha bitirir
Limana kuşlar gelecek birazdan
Sonra balıkçılar birer ikişer gidecek
Bizse yine yalnız kalacağız
Yine maviliklere uzun uzun dalacağız
Sonra yine gözlerini anımsayıp
Sonsuzluklar da kaybolacağız
Neden hiçbir güzel isteği olmuyor insanın
Mutlak bir ölçüsümü olmalı sana böylece tutulmanın
Bir umarsız martı gibisin
Biliyorum bir gün gidip asla dönmeyeceksin.....

.............asibarmen........................
24/09/2007
Lobby Bar