Savaşan sözler çalmadım takvimden
Suskundu halkları ülkelerin
Yaprakları kan kokan tarihleri
Biz miras bırakmadık çocuklara!
En güzel şiir sana cennet vaadidir annem
Anlatsa seni güller,güller ne bilir annem?
Yaslasam arsız başımı,bağrına umursuzca
Dile gelse bülbülün, en şen şarkısı annem
Anlatıyor ah seni,bir yavan dilli şiir
Rabbim bir melekle gönderdi beni
Bin bir acının çekilmez karargahına
Tuttu hüznümün elinden teselli eli
Bir yüce dağ gibi durdu ardımca
Anne! Dinle şimdi bu şiir sana
Senin bilmediğini bilir benim kalemim
Tutsak ufuklardan sana maviler taşır
Arar esrarını görmez gözlerin
Kalemim ötelerden aydınlık taşır
Senin sararmış sayfaların ölüdür
Ne şiir anlatır,ne sitem derdim
Bir dünya derdine öldüm geberdim
O rahman derseki sen niye geldin
Eşiğe baş koyup yalvarır oldum
Güle benzeyen rasul kokusu
Aldım kalbimi pamuk ellerime
Çocuk kalbimi sardım kalbime...
Nazını sitemini çektim sineye
Küskündü,kırgındı,ölmüştü biraz…
Susan kalbimi aldım ellerime
Salacakta seyret beni
Efkarımı kederimi
İçim senin dışım sensin
İstanbulsun,sevgilimsin
Dört kıtanın resmisin sen
Biz gidiyoruz bu şehirden
biz bu yaralı şehirden gidiyoruz
filistinin kanlı sokaklarından
yaşanan herşeyden gidiyoruz
biz gidiyoruz bu şehirden
Gitmişsin...
Benden önce...
İkinci satırında ömrümün,
Senle bağlandığımı hayata,anlayıncaya dek,
Yokmuşsun...
Toprağa düşüyor her gün bir beden
Sorsak hangi candan hangi anneden
Kuru bir kemiktir toprağa düşen
Gömülmezki yürek candır gömülen
Bekliyor peygamber kevser başında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!