Betty Şiiri - İlyas Gültekin

Gözlerinden başlasam seni sevmeye..
Gülüşünde unutsam geçmişimi..
Saçlarının kızıllığına kansam...
Gözlerime hakim olamasam,
Söz geçmese kalbime...
Deli gibi sevsem
Herkesin çirkin görüp benim başıma tac ettiğim seni...

Kokusu için sevilir bazı çiçekler..
Tanıdıkça daha hoş gelir bazı renkler..
Kırmızıyı severdim mesela...
En güzel senin dudağına yakışırdı..
Maviyide sevmeye başladım zamanla..
Denizin mavisinde izledikçe seni..
Gök yüzündeki bulutlarda silüetini çizdikçe...
En sevdiğim renk olmaya başladı mavi..

Ahhh betty...
Nede güzel aydınlatırsın evreni..
Şimşekler sönerdi gözlerinin derinliğinde..
Deli poyrazlar yönünü şaşırır tebesümlerine değdikçe...
Sen benim dinlediğim en ilginç hikayenin en önemli kahramanı gibisin...
Gözün değil, gönülün tercihi çirkin kurbağanın, miladı değiştirdiği gibi..
Sende milada yön veriyorsun bir prensesin uyanışı gibi...

Tüm can yanıklarının ilacı gibisin..
Solmuyor teninden beslenen güller..
En acı imtihanın mükafatı,
Direncin, sabrımın, dualarımın karşılığı gibi..
mucize gibisin yani..
Kayan yıldızların peşinden yolladığım dileklerin kabulu gibi...
Bekleyişin en güzel dönüşü gibi..
Umut gibisin yani..
Ahhh ne güzel umutsun betty..
Ne güzel umutsun sen öyle...