Kime anlatır ki derdini yalnız şarkıcı
Soğuk elleri gitar bile çalamazken..
Kurumuş dudaklarını ısırır, kanatır
ve ruhsuzlara yazdığı şarkısını mırıldanır..
Çaldığı bütün kapılar kapanmış,
Umudu yerle yeksan olmuş
Ve somurtkan insanlardan hiç farkı kalmamıştır artık..
Yağmurlar yağar küçük çatılara
Rüzgar uzak iklimlerden sevda türküleri getirir
Kuşların bile terk ettiği şehirde
yaşamak zor gelir ona..
Sığınacak bir köprüaltı aramaktır hayat..
Boydan boya suya gömülmüş dünyada
pusulasız kürek çekmektir..
Nereye gittiğini bilmeden
-bilmek istemeden-
Deli gibi asılırsın küreklere..
Bir gökdelenin tepesinden atlamaktır hayat..
O denli çabuk, o denli heyecan verici..
Yere çakıldığın anda gizlidir sırrı..
Ve henüz bunu çözen olmadı..
Ruhsuzlara yazdığı şarkısını mırıldanırken yalnız şarkıcı,
Betona çok yakındı!
12.11.2002
Hakan LimanKayıt Tarihi : 3.8.2004 22:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!