Ben beton şehrin yalnız insanıyım
Yalnızlığı yazar, yalnızlığı okur, yalnızlığı anlatırım
Çünkü en iyi onu tanırım…
Kaplamış dört bir yanımı
Soğuk mimikler, anlamsız bakışlar, suni gülüşler
Bitip tükenmek bilmeyen aldanışlar…
Düşmüş hak etmeyen dillere dostum`lar canım`lar
Arıyorum, samanlıkta iğne arar gibi
Samimi, yalın ve maskesiz dost’lar ve de can`lar…
**Suskun Hüzün**
DOST KALEMLER
beton yığınlar içinde
kaybolmuş yürekler
görmek görebilmek bir birini
arayış içinde gözler............................YILDIRIM YORULMAZ
********kutluyorum**********
Bostan tarlasında yazın yatardım
Kekliğe tavşana tüfek atardım
Çayda derede alabalık tutardım
Beton yığını şehri sevmedim dostum...M.M.REVANLI
Kayıt Tarihi : 28.9.2009 09:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duvara kök salmaya çalışan
Asma gibi arıyoruz
Balkonlarda kaybettiğimiz özgürlüğümüzü
Evlerin kapıları kardeş
İçindeki insanları yakın değil.
Anlam yüklü değerli paylaşımınızı kutluyorum. 10 + ANT. Saygı ve sevgi ile kalın.
Hikmet YURDAER
Herkes yarım-yarım tanıyor bizleri;
Hiç bir zaman tam değil gösterdiğimiz...
Sadece ALLAH bilir,
Saklı-gizli yok O'na;
O'na açık bütün yönlerimiz...
Dillerde yalan var,
Kalbe uymayan...
Güvensizlik sağırdır;
İşte bunlar duymayan...
Daima örtük kalıp,
Maskeleri soymayan..
Üstelik yakınlık bekler;
Her rastladığımız...
Erdal Sayıl'''
umutsuzca sönen gözler
yüreği hasret anadolu
unutmuş unutulmuş.
selamsız geçen kimler
yabancı değil onlar
anadoludan bir yerde
unutmuş unutulmuş
TÜM YORUMLAR (35)