Beton Şehirler Şiiri - Ahmed Ayhan Sağır

Zeminden yükseğe her taraf yapı
İmarsız, mekân sız beton şehirler
Mutluluk, huzura açmıyor kapı
Duygusuz, dermansız beton şehirler

Avlu yok bahçede; araba dolmuş
Her türlü kirlerden çiçekler solmuş
Kediler, köpekler yollarda ölmüş
Her cana canan sız beton şehirler

Camiler, mabetler altları dükkân
Eğitim, öğretime vermiyor imkân
Manaya bigâne vizyonsuz iskân
Takva yok Kur’an sız beton şehirler

Dağları, suları duman bürüttü
Fabrika, sanayi insan çürüttü
Caddelerde nice garip yürüttü
Keşmekeş meydansız beton şehirler

Kalanlar kalmıştı malesef sit-ti
Yapılar çoğaldı kalite gitti
Mimari, estetik, sanatta bitti
Tarih de imkânsız beton şehirler

Yeşiller, maviler griye dönmüş
Yıldızlar kaybolmuş ziyası sönmüş
Gagalar körelmiş kuşlara yönmüş
Yürekler amansız beton şehirler

Faturaya bağlı hayatlar bur da
İnsanlar sığıntı nur yağmaz yurda
Sınırsız makina sonları hurda
Taşlaşmış eksensiz beton şehirler

Merhamet, adalet şehridir insan
Kültür, medeniyet köprüsü lisan
Ayhan’a Türküler ne güzel ihsan
Dostluk yok mihman sız beton şehirler