BETERİM
anlat diyorsunuz dert yüklü bende
Anlatımdan aciz dilden beterim
Herkes arzulara gider üstünde
Ben, bu sırtı yoluk yoldan,beterim
Kimse sormaz beni, handan, hancıdan
Usandım hasretten, bıktım sancıdan
Yanan bir ocaktan,tüten bacadan
Ateşin koyduğu külden,beterim
Kalbimde ki tutku bir yara gibi
Yalnızlık yüzümde bir kara gibi
Eskiyip atılmış paçavra gibi
Çöplüğe mal olmuş şaldan,beterim
Nefretle anılsam kula kul diye
Beddua edenim yoktur öl diye
Bir şair diyor ya,beter ol diye
Ben o beddualı kuldan beterim
2-9-1982
Yusuf değirmenci emekli em.müdürü
Kayıt Tarihi : 2.4.2008 22:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiir sivasta görev yaptığım yıllarda yanan madımak oteline gelen pzanöarla yaptığım bir sohbet esnasında bir erzurumlu ozanoın bizericalen kendini anlat dediği anda ben ricalen söylediğimde o ozan tarafından kağıda geçirilern ortaya çıktı
Kim olduğumu bilemedim.
Vurdular neden ölmedim?
Akan yaşımı silemedim.
İnsanın en çok tanıdığı, bildiği ama en az anlatabildiği kendi benliğidir. Çünkü düşündüklerinin, aklından geçenlerin hepsinin gerçek değil hayal olduğuna inanır.
'Ben bendeyim, canda tendeyim, Düşünürüm varım ama, bilmem şimdi nerdeyim.' Başarılar, sevgiler.
TÜM YORUMLAR (16)