Beter Oldum Şiiri - Fahri Bulut

BETER OLDUM
Ne yazık ki gerçekler, beni çoktan terk etti,
Çölde ömür tüketen, Mecnundan beter oldum.
Sabır sabır hep sabır, artı canıma yetti,
Kışta yolun kaybeden, yolcudan beter oldum…

Hayal hayal hep hayal, deki hayal peressin,
Benzim, betin sarardı, susuz kalmış gül dersin.
Patlamak üzeresin, bunca kahır neylersin,
Çaresiz derde duçar, hastadan beter oldum…

Bahtı karayım derken, şansım da bana küstü,
Gırtlağım da kalıyor, felek sesimi kesti,
Yarenlerim, dostlarım, sırt döndü, surat astı,
Öksüz ve yetim ağlar, çocuktan beter oldum…

Elbette ki kusuru, hep özümde ararım,
Bütün hücrelerimi, birim birim tararım,
Yar ile çoktur bozduk, bitti kavli kararım,
Çok sert kayaya çarpan, yellerden beter oldum…

Korkum o ki yakında, adımı unuturum,
Beni teselli eden, gözyaşım kuruturum,
Bütün umutlarımı, koynumda uyuturum,
Halini zor anlatan, ahraz dan beter oldum…

Gel umuda yelken aç, daha da geç olmadan,
Tımarhaneye konup, saçı, başı yolmadan,
Mutlu yaşamı dene, henüz ecel gelmeden,
Akılı başa gelmeyen, baladan beter oldum…

Rızazade, bu ne hal mutsuzlar dilimisin?
Acı acı esersin, Mihrican yelimisin?
Aklını başa devşir, divane, delimisin?
Düşler alemindeyim, meczuptan beter oldum…
03.11.2020
Fahri Bulut Rızazade