Bir derdim var benim kimse bilmiyor
İçimden çıkarıp kimse almıyor
Öyle bir dert ki insafa gelmiyor
Ölmekten de beter diyemiyorum
Her görülen günüm zindan gibidir
Kabuslarım sanki söz sahibidir
Ölüm değilse de buna ne denir
Ölmekten de beter diyemiyorum
Göçen takvimlerde kaldı sevincim
Şimdi durmadan kan ağlıyor içim
Böyle bir acıya bitmiyor hıncım
Ölmekten de beter diyemiyorum
Bahtiyar olarak kalmak ukdemdi
Kanımca bu benim için elzemdi
Maksudumu çalan eskiyen demdi
Ölmekten de beter diyemiyorum
Kuşkusuz sevgiydi tek ihtiyacım
Ezelden beri hep buna muhtacım
Ne yazık ki bir gün dinmiyor acım
Ölmekten de beter diyemiyorum
Yükledikçe sabrım taşını sırta:
Azalmaz, çoğalır gam arta arta.
Bu gidişle halim olmaz sa orta
Ölmekten de beter diyemiyorum
Engin NAMLI 19:57 26.09.2004
Engin NamlıKayıt Tarihi : 26.9.2004 20:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Vazgeçme bundan...Tebrikler
TÜM YORUMLAR (2)