Betenigar Şiiri - Zafer Keskin

Gunahi sen bilirmisin yanmak varya sonunda,
Tadini al keyiflen yat, seril o balkonunda,
Hayalini kurmak dussun bana, burda, yat, uyu,
Avunayim misralarda senle bir omur boyu.

Sen gunesin tadini al, ben kavrulup yanayim,
Yillar yili oylece kal, acina katlanayim,
Ne dayanilmaz bir ates, dinmeyecegi tuttu,
Icimdeki amazonu yedi, bitirdi, yuttu.

Gordugum o gunden beri gozlerim bilmez, uyku,
Sana besledigim hasret,,, bir damla degilki bu,
Sen gunesin tadini al, ben kavrulup yanayim,
Gozlerimde sonsuzca kal, seyretmeye kanayim.

Ayrilmaya niyetim yok bikmadan penceremden,
Ertesi gunu cekmeye baslarim ta gecemden,
Fark etme yillarca daha, sana olan askimi,
Dinleyeyim hayalinle, BESTENIGAR sarkimi