Doğusundan batsına,
Havasından suyuna,
Kuzeyinden güneyine,
Ne güzel ülke Türkiye.
Kan döküldü senin için yüzyıllarca,
Ah toprak sen nesin?
Tüm medeniyetlerin gözdesisin.
Senin için kan dökülürken,
Çok değerlisin.
Ama tanıdıklarımı yutarak,
Ne diye bana işkence edersin?
Her sonbahar, göçe başlar kuşlar.
Götürür umutları, bizi kışa hazırlar.
Geriye kalır sert havalar ve karlar.
Yeniden geldiğinde ilkbahar,
Sadece umudunu kuşlara vermeyenler mutlu olurlar.
Çünkü diğerleri unutmuştur mutlu olmayı.
Yolcum, nerelere gidersin?
Toprak altındaki tüneller labirente döner,
Bulabilir misin yolunu cennetin?
Yolcum nereden gelip, nerelere gidersin?
Kalbi durmuşlar otobüsüne mi binersin?
Soğuk toprakta üşümez misin?
Osmanlı en çetin zamanlarını yaşarken
Ulusuma umut gerekiyordu güç veren
Her yer kan kusarken
Kim yazabilirdi bir marş
Arşa kazınacak ebediyen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!