Besnili Çocuklar Şiiri - Hasan Emre

Besnili Çocuklar
Eren Bağış'a sevgilerle

Güneşe meydan okurlardı sanki
Siyahlaşan tenleri ile
Terleyen ayaklarında
Tozla birleşen

Naylon ayakkabı izleri bile
Dayak yeme pahasına olsada
Ürkütmezdi onları
Ne olursa olsun terketmezlerdi
Oynadıkları oyunlarını
'Gabılım hırt' demeden

Dostlukları sağlamdı
Hem taştan hem kayadan
Satmazlardı hiç bir şey uğruna
Sevdiklerini..

Tozla toprakla olsalarda
Sarmaşdolaş
Gülümserlerdi her zaman
Haykırırcasına sevgilerini
Dört bir tarafa..

Kalsada yarıda
Umutları....
Sevgileri vardı
Sevdaları vardı
Hayallleri vardı

Onlar
Besnili Çocuklardı