Besmeleyle Cıkacakken O Eşikden

bana aldığın picamalarla yatıyorum hergece
senin elin deydi ya onlara öle sarılıyorum ki kendime
sanki kokun geliyo burnuma
sabaha karşı acıp bakıyorum bos duvarlara
nafile gözlerin karsımda
aldığın defteri yazıyorum
siliyorum
yazıyorum
siliyorum
bir senin sesini silemiyorum kulaklarımdan
gözlerini silemiyorum gözlerimden
kimselere diyemiyorum derdimi
utanırım diyemem ''gitti'' diye
kimse söylemezmi sanıyosun ''hani nerde senin sebebin ''
hani nerde canın kanın olan
sen son olacakdın
besmeleyle cıkacakken o eşikden
şimdi arzularım umutlarım hançerlenmiş yatıyo o eşikde
dön bana kadınım
inan yasıyamıyorum sensiz
bunlar kuru laflar değil ha!
cokda gitmez ölürüm yollarında...