Besmelesiz. Şiiri - Seyfeddin Karahocagil

Kur'anla yoğrulmuş neslin torunu
Yakışır mı sana ol besmelesiz
İşte bu ümmetin gerçek sorunu
Müslümanım diyen kul besmelesiz

Yine tuz bastılar benim yarama
Besmelesiz giden batar harama
Kurtuluşu yanlış yerde arama
Doğru yere varmaz yol besmelesiz.

Soruyorsun neden yüzler gülmüyor
Boşalmış yürekler artık dolmuyor
Hiç bir şeyin bereketi kalmıyor
Değince nimete el besmelesiz.

Başımıza gelen bu nasıl halmış
Yıkılmış bir devran enkazı kalmış
Mersiler bay baylar yerini almış
Selamsız sabahsız dil besmelesiz.

Annem besmelesiz gezmeyin derdi
Rahmetli böyle bir terbiye verdi
Hem de sıkı sıkı tembih ederdi
Derilmez bahçeden gül besmelesiz.

Başka laf abesti besmele varken
Mutlaka kalkardık sabahtan erken
Bismillah denirdi işe başlarken
Dökülmezdi bile kül besmelesiz.

Yazdık besmelesiz verdik okuttuk
Tarihi çürüttük nesli kokuttuk
Nur pınarlarından çirkef akıttık
Yetiştir dediler sal besmelesiz.

Nereden nereye gelmişiz sahi
Var mı bunun başka türlü izahı
Gâvur adetiyle kıydık nikâhı
Türedi bu kadar döl besmelesiz.

İşte bak biz böyle vatan kurtardık
Şimdi yok olduğumuz yerlerde vardık
Neslimizi geçmişinden kopardık
Çağdaş medeniyet al besmelesiz.