Besmele Çeker Şeytan Gülüşüne

Saç-malık aşk değildi hiç bir zaman sana büyüttüğüm
Bir çocuktu sadece salıncaklardan düşen avuçlarına
Kelimelerini takar saçlarına birazdan
Kirlenmiş dizelerinden çalarak
Kızılından korkarken insanlık
İnsanlar çıkarır içinden aldırmadan
Onlarca yüzü olan
Hangi yüzüne bakayım derken
Harmanlanır renkler bir bir
Mora dönüşür avuçları değerken dudaklarına
Kahkahalar atarsın
Besmele çeker şeytan gülüşüne
Şarkılar söyler çığlık çığlığa kulaklarına
Maksadını aşan oyunlar oynar seninle
Galibini bilmeden
Asaletine aldanarak
Oysa
Genlerinde binlerce yıllık ayrılığın haritası
Kaydı silinmiş yüzlerine dokunur geçmişin
Bir Rum’un gözlerini taşır bedenin
Ve yasak bir aşkın busesini dudakların
Acıtır öptüğün her teni
Bilirsin…