Beslediği Yılan Soktu Dediler

Okumadı son yazdığın mektubu
Zarfını açmadan yaktı dediler
Hüzünlüydü derdi var idi tabi
Dağ deviren bir ah çekti dediler

Gören leri kederledi gamladı
Hayalinle dertlerini emledi
Yayla kekiğinden bir çay demledi
Sen aklına geldin döktü dediler

Sayıklıyor akşam sabah ismini
Gözlerinde canlandırıp cismini
Koynundan çıkarıp öptü resmini
Yaşlı gözler ile baktı dediler

Uzun uzun yollarına bakarak
Kederinden dişlerini sıkarak
Gözlerinden kanlı yaşlar dökerek
Çaresiz boynunu büktü dediler

Titriyordu gördük gelip geçerken
Suyu üflüyordu sanki içerken
Yalpalıyordu hep konup uçarken
Bir yaralı kelebekti dediler

Zülfü dolaşıktı sanma taradı
Başı darda idi seni aradı
Garibin gözünde kaldı muradı
Gülmüyor neşesi yoktu dediler

Hayal etse gelmez iken düşüne
Ummadığı bir hal geldi başına
Feryat figan ile vurdu döşüne
Vurdukça sol yanı çöktü dediler

Gönlü yalnız sende sana tutkundu
Konuşmadı ağladı ve yutkundu
Perişan haldeydi yorgun bitkindi
O senin olmaktan çıktı dediler

Bir yaşayan ölü o şimdi sensiz
Hiyanetlik etmiş ona bir densiz
Ölse gömülmeye razı kefensiz
Giydiği urbayı söktü dediler

Açım demiş biri gelmiş evine
Sebep olmuş komşuların kovuna
ŞENER nasıl güle nasıl sevine
Beslediği yılan soktu dediler