Tu di beşişî
Roj rozî dibu rozerîn.
Li ser warê me
Çi qenc di biriqîn.
Çi xweş e şeva ku çavên min
di deryayên awirên te de xeniqîn.
Tu dibê qey
derîyên bihuşt ê heya dawî
tev vedibin.
Bi kenê ruwê te pepûk û reben
Ji bindestî azad dibin.
Lêvên evîndaran
Bi ramusanan çiqa serxweş dibin.
Parîyên laşên dilêşan
Jibona dîlberên horî nexweş dibin.
Lêbelê bi kenê giyanê biharî
Bizirên hêvîyan
Dîse hişyar u şîn dibin
Helbestên Kurdî , Helbestên Kurdî / Kürtçe Şiirler , Helbest û Qêrîniya Xerîbiyê , Helbestên bê deng , Helbest , Helbest , Helbest_u_Evin , Helbest Jın , Helbest û Helbestvan:şiir ve şair , Kürtçe Sözler Stranén Kurdî , Helbest kurdî
Helbest, şiir, Kürtçe, Kurdî, Kurdi, Kurdish, Zandar Amarî, شعر كوردي ، كردي ، هلبست، هلبه ست
Kayıt Tarihi : 8.10.2023 18:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!