Beşir Özer Şiirleri - Şair Beşir Özer

Huzur dolu mütevazı bir yürüyüş...
Kalbime doğru, akan bir deniz.
Bir sevdiceğim, bir gülüm...
Kalbimin Sultan'ı, gül yüzlüm.

Güneşin altında yakan bir ısı,

Akıp gitmekte olan zaman,
Söylesene! Nereye gitmekte?
Bir çay, iki cümle, beş vakit
Ve ya adım adım yürümekle.

Kitaplarına virgül, büyük harflerle

Sağanak yağmurlar gözlerin olmuş
Yazdığın hatıralar ışık tutmuş
Ayna olmuş; damla yürekler!
Son cümlen, adeta seni bulmuş.

Ben, senin yazamadığın kalemindim

An gelir, anı kalırdı beyinlerde,
Laleler bir demet gül olurdu.
Leylekler göç ederdi mevsimliklere,
Ateş düştüğü yeri yakardı sadece,
Halini, hatrını misal dostlar bilirdi.

Karşı kıyıdan ayak sesleri
Yürüyorsun...
Duymuyordum oysaki,
Senden önce varmak,
Oturup gölge boyu uzanmak
Gel!

Geldi üç aylar, getirdi bereketini
Bir çağrı veriyor ilk geceden,
Ramazan-ı şerif geliyor öteden
Dualar ediliyor, müminler sevimli.

Kabul buyur Ya Rab! Bizlere,

Kanayan bir kalbin, bıçak gibi keskin,
Derin bir hissizlikle ve soğuk, buz gibi
Bunca saplanan darbelerden gelen
Damar atışları...
Umut dolu bakışları, köle gibi, o yar'e.
Bir tebessümün yettiği yerde,

Sen güzelsin, çok güzel,
Yoksa...
Gözlerim bana yalan mı söylüyor?
Evet, Manolya!
Bir şeyler söyle bana, bir kelime.
Zaten sevilen, güzellikler içinde olmaz mı?

Beyaz dağlar, kar fırtınaları...
Soğuk bir ayazda sıcacık bir soba,
Sesi yumuşak bir uyku, rüyalar...
Hayaller dolu bir kış gecesi,
Özlüyorum! Gülümseten o sesi.

Bir sabah kahvaltısı, bir cumartesi,
Geçiyorum kapı aralığından, bir bülbül sesi.
Zaman akar geçer, saat durmuş vaziyette,
Akıl ve gönül de burda, seninle elbette.

Halini soramıyorum, tuğlalar birikti,