Beşinci Mevsimde, Sendeyim

Düşlerim yoruldu hayallerim yoruldu
Düşüncelerimde taht kurdun
Beynimin girdabında boğuldum
Şizofrenice seni yaşamaktan yoruldum
Dört mevsimi de tükettim
Artık beşinci mevsimde, sendeyim
Nefes nefese çığlık çığlığa
Hasretinin nöbetindeyim...

Yıldızları söndürdüm semada
Koca bir karanlığın merkezindeyim
Zaman gözlerinde eridi
Yüreğimden kopup gelen kelimeler de tükendi
Bundan sonrası yok artık
Bir can yüreğinin ayazında tükendi...

Artık selam da göndermiyorum
Üzerinde hakkım var mı bilmiyorum
Bir sevdiğin var ise
Bir şey diyemem
Ama yok ise hakkımı helal etmem
Hele ki bu sevdayı korkularına kurban etmişsen
Sevdiğin yoksa da karşılıksız sevdaya düşesin
Gecelerin gündüzlere
Gözyaşların yağmurlara karışsın
Ta ki beni anlayacak kadar sevdiğinde
Aklına ben geleyim
Pişmanlık kavursun ruhunu
Ama yok bunları da istemem
Seven sevdiğini mutlu görünce mutlu olurmuş ya
Var sende mutlu ol
Dilediğini dilediğince sev
Ben çeker giderim
Senin ruhun duymaz...

Hasret benim
Çile benim
Hüzün benim
Efkar benim
Geceler benim
Hazan benim
Mutluluk senin
Huzur senin
Neşe senin
Sevinç senin
Gündüzler senin
Baharlar senin
İki cihan saadeti senin olsun...

Hoşça ve sağlıkla kal sevdiğim
Her şey gönlünce
Yüreğin sevgiyle neşeyle dolsun
Ben gidiyorum
Elveda....

©
12 Eylül 2023
02:11