Beşinci Mevsim Şiiri - İsa Yılmaz

hüzünle yoğrulmuş bir yağmur
yüreğimden ta gözlerime çağlar da durur
hangi zaman, hangi vakit aksa
hangi mevsim gidip hangi mevsim geri dönse
şurada bir yerlerde bir ağaç gibi
kanunsuzca yeşerir ve sonsuzca solar
yapraklar kardan bir can gibi dökülür
ellerim, avuçlarım kan gibi ıslanır
o giderken adı matemdir
yazgısına ağlamak düşmüş mutluluğun
kalbini yitirmiş bir yaşamak düşün
düşün ki onsuz gidemiyorsun
düşün ki onsuz ölemiyorum...

15.05.13