Hafiften bir ağrı girmış başıma döner dururum dünya misali.
Herşey o kadar boş ki hayat boş kavanozdan farksız.
Tüm yaşadıklarım görünmeyecek kadar şeffaf yaşanmamış hayata benzer
Izdırap içinde endişe doluyum.
Gözlerim kapanır sır perdesi gibi ardınsıra yok olur yaşanan gerçekler.
Karanlığa düşerim uçsuz bucaksız rengim solar yaprak misali.
Ruhum çırpınır yaralı kuş gibi,
Ne kış ne yaz ne ilk ne son bahar dört mevsimden uzak yaşar gibiyim.
yüreğim ateşleri dondurur suları yakar.
Beşinci mevsimin ta kendisiyim.
Kayıt Tarihi : 13.6.2010 22:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Konak](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/13/besinci-mevsim-74.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!