Beşinci Mevsim Şiiri - Mehmet Şirin Yün

Bir kadın tanıdım,
Ruhuma ilerliyordu, yavaş yavaş.

Biraz telaşlı,
Endişeli birazda.

Zamana ve mekana sığmayan bir yorgunluğu,
Gizlemeye çalışıyor gözlerindeki ışıltı.

Mevsimleri kiskanmakta var.
İç yangınlarını söndürdüğü o ansızın yağmurlarla,
Aynı mevsimi kıskandırmakta tabi.

Gelişi Eylül'e tekabul ediyordu,
Tamamen ruhuna ters mevsimin.

Kiskanmakta var,
Aynı zamanda kıskandırmakta tabi.

Bir kadın tanıdım,
Ruhuma işliyordu yavaş yavaş.

Biraz çekingen,
Asi birazda.

Her mevsim gibi,
Bak miadi doldu Eylül'ün.
Ay yeni bir hal evresi hazırlığında.
Bırak gitsinler,
Ama hiç gitme s e n b a h a r ı m.