Yollar, ayrılığı ve hasreti örer gönül gergefimizde nakış nakış.
Kuşatır bizi, dinlemez ne bahar ne kara kış.
Sanki bir kâtip, kader defterimizi yazar;
Yollar beşikten mezara kadar uzar.
Biz insanlar gibidir yollar; önce sıcak yumuşak ve ıssız. Fakat sonra soğuk, katı ve anlayışsız. Başlangıçta hamur gibi serilir asfalt. Taş kalpli insanlar çiğneyip ezdikçe yolları, katılaşır, soğur ve taşlaşır. Yolları kendi ellerimizle kazar açarız da nice sev-diklerimiz yollarla bizden uzaklaşır.
Her sabah gurbetin, her akşam hasretin ifadesidir yollar. Gider dönemezsin, döner bulamazsın. Özlemine hüzün çöker, gözlerinden kan damlar. Seni gurbetin kucağına atar. Yollar beşikten mezara kadar uzar.
Dönebilmek o dönüşü olmayan yollardan
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Devamını Oku
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Hocam, elinize sağlık. Her satır , her kelime içten vurdu, sızlattı.10puan
nasıl bir sevgidirki bu mezara kadar eline sağlık bian buz gibi yaptı yüreğimi yaktı sonra iliklerime kadar kalemine sağlık
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta