Beşikten Mezara Şiiri - Taş İskele

Hüzün düşkünü değildi yaşamak coşkusu,
Aklı baştan çıkaran,
İşlemez hale getirip,
Allak bullak eden,
Güzelliğin gondolundan inene değin insan...

Goygoycu hatıraların can çekişi,
Hatırı kalan güzelliğin iç çekişi...

İçe çöken bulantıydı hüzün.

Akılda çakan şimşeğin parıltısı ile,
Yüreğe düşen yıldırımın,
Kusmuk kusmuk
Anonim,
Şiiriydi hüzün...
*
Olmaz olsaydı,
Ya da
Ölmez olsaydı insan,

Olmaz olurdu hüzün...